Dag 18: Lachen, Gieren, Brullen

Vandaag heerlijk uitgeslapen. We zouden als we optijd wakker zouden zijn naar de kerkdienst gaan maar we werden pas om 10:00 wakker en het begon om 10:30 geen zin om me te haasten en we zijn hier nog genoeg zondagen!
Eerst heerlijk ontbeten met richelle en toen samen naar rotherham centrum gegaan. Rondje gelopen en toen weer een uur terug met de bus. Bijna alle winkels waren gesloten. Op enkele na.
Boodschappen gedaan samen met richelle en toen we thuis kwamen even gezeten.
Toen kwamen de meiden met het idee om het beruchtte bergje te gaan zoeken waar de meiden van vorig jaar het over hadden. Wij hadden al een poging gedaan in het begin maar waren de verkeerde kant op gelopen. Maar nu vonden we het al heel snel.
Richelle zei ik ga wel als eerste maar toen ze het voelde kraken onder haar voeten ging ze maar als laatste. De moeder van boya ging als eerste en gaaf het voorbeeld hoe we het vooral niet moesten doen want die had een natte voet toen ze aan de overkant kwam hahaha.
Ik volgde en toen ik aan de overkant was viel ik bijna om van het lachen. Natascha en richelle moesten namelijk nog en die waren volgens mij best bang voor natte voeten. Ach je leeft maar 1 keer toch? Toen we uit eindelijk allemaal de sloot overwaren moesten we nog een modderige heuvel op. Zonder al te veel glijden en vies worden en enorme lachbuien. De modderige heuvel uiteindelijk overwonnen gingen we de berg oplopen. Nog niet eens halverwege gestopt om van het uitzicht te genieten en weer naar beneden gegaan en toen een stuk gewandeld. We dachten dat we verdwaald waren. Ik zei al: Ga je mee verdwalen? Ik weet de weg! Hahaha
Na een uur wandelen in gebieden die we niet kennen zagen we een herkeningspunt en waren we eindelijk thuis! Me benen konden niet meer! Na me schoenen uit gedaan te hebben wou me voet niet meer en liep ik heerlijk mank door de kerk heen. Maar wel met een heerlijk gevoel want wat een avontuur zeg! Heerlijk gegeten met zo’n alle en nog een potje yatzee gedaan. Toen was het tijd om naar bed te gaan. Was moe van het avontuur en het vele lachen! Welterusten!